Şimdi 2017 yi hevesle bekliyoruz, şu uğursuz diye tanımladığımız yıl bitsin, yeni yıl bize yepyeni güzellikler getirsin diye.

 

 

Peki getirecek mi?

 

 

Ağlamaya devam edersek ne yazık ki getirmeyecek. Acıları yaşayıp bitirmeli, sonra umuda yeniden sımsıkı sarılmalıyız.

 

 

2016 bizi iyice aşağıya çekti, hepimiz için gülmek, mutlu olmak, olanları unutmak, hafızalarımızdan silmek zor ama bu kötü enerjiden çıkmak istiyorsak her birimizin gayreti gerekiyor. Güzel bir dünyayı hep birlikte yaratabiliriz; umudumuzu kaybetmeden.

 

 

Artık çok iyi biliyoruz ki bu dünya titreşim dünyası ve nasıl titreşirsek o olayları kendimize çekiyoruz. Sadece kendimize çekmenin dışında toplum olarak lanetlemeye başladığımızda, ne yazık ki lanetlenecek olayları çekmeye devam ediyoruz. Umut ettiğimiz şeylerin bize gelmesi, etrafta güzel şeyler olmaya başlaması, bizim enerjimizin yükselmesi ile olacak ancak, bu da coşku, neşe, mutluluk için de olursak olabilir. Oysa biz bütün dikkatimizi korkuya yöneltmiş bekliyoruz; “Bugün kötü olay olacak, kimin başına ne gelecek, kaç kişi ölecek, yakınlarıma bir şey olacak mı!” gibi korkular iyi şeyler getirmez. Bu acı, korku, öfke ve lanet enerjisinden topluca çıkmamız gerekiyor.

 

 

Zor olduğunu biliyorum, aklınıza “Duygusuz mu olalım, duyarsız mı olalım?” gibi soruların geleceğini biliyorum ama fazla duygulu olmakla, ahlanıp vahlanmakla, lanet okumakla da geldiğimiz yer malum, acılara odaklandıkça onları büyütüyoruz, daha fazla acı titreşimi yaratıyoruz ve daha fazla acıya şahit oluyoruz. Artık dikkatimizi başka tarafa çekmemiz gerekiyor. Hep birlikte güzel bir dünya düşüncesine sarılıp, iyi şeylere odaklanmalıyız.

 

 

Medyadan gördüğümüz olayları daha çok umursarken, yakınımızdakileri umursamaz olduk sanki. Etraftakilere söylenmeyi bırakıp, kendimizle yüzleşip, “Umutsuzluğun ve korkunun yayılmasına katkıda bulunuyor muyum?” diye düşünmemizde fayda var.

 

 

Evet kötü şeyler oluyor, her zaman oldu belki bir süre daha olmaya da devam edecek. Kötü olaylar dünyanın bir yerlerinde her zaman yaşanıyordu, aynı zamanlarda dünyanın başka yerlerinde iyi şeyler de yaşanıyordu.

 

 

Şimdi güzel şeylere odaklanma zamanı, güzel haberlerin peşine düşelim, onları bulmakta ve etrafımıza yaymakta öncü olalım. İnsanların güzel şeyler duymalarına, umutlanmalarına aracı olalım. Asık suratla gezmeyi, birbirimizden korkmayı ve sürekli dert anlatmayı bırakalım. Etrafta iyi şeyler olsun diye beklemek yerine, iyilik bizden başlasın kararını verelim.

 

 

Sokakta gördüğümüz insanlara selam verelim, arkamızdan gelenlere kapı açalım. Yolda biri bir şey düşürdüğünde yerden alıp sahibine verelim, biri düştüğünde yardım edip kaldırmak için birbirimizle yarış edelim.Trafikte birbirimize yol verelim, gülümseyelim.

 

 

Başımıza gelen güzel, komik olayları anlatmaya başlayalım. Daha çok kahkaha, daha çok coşku ve neşe enerjisi yayalım. Öyle şeyler yapalım ki karşımızdaki kişi evine gittiğinde, “Bugün ne güzel bir şey oldu biliyor musunuz?” diyerek anlatsın. Ormanlar yanıyor diye kahretmek yerine bir fidan dikelim. İnsanlar aç diye ağlaşmak yerine, çorba dağıtanlara yardıma gidelim, evsizlere oturduğumuz yerden üzülmek yerine, belediyelere haber verelim. Bir sokak hayvanının aşısını yaptıralım, bir çocuğun gülümsemesini sağlayalım. İyiliğin ne olduğunu anlatmama gerek yok zaten hepimizin özünde iyilik var.

 

 

En yakınımızdaki insanlardan başlayarak güzellikler yaratalım ve yayalım. Bir menekşenin açması, minik bir kağıda yazılmış bir sevgi sözü, sımsıkı bir kucaklaşma, sevgi dolu bir bakış insanın enerjisini yükseltir.

 

 

Baştansavma yaşamayı bırakıp hayata dört elle sarılalım, her ne yapıyorsak sevinçle, çoşkuyla ve yapabileceğimiz en iyi şekilde yapalım, etrafımızdakilere yüksek enerjimizi bulaştıralım. İyi bir şeylerin olmasını beklemek yerine, hepimizin istediği o güzel dünyayı birlikte yaratalım.

 

 

Yeni yılda herkesin birbirine iyilik bulaştırması dileğiyle...

 

 

Sevgiyle...

 

 

Özlem Hatipoğlu