33 yaşındaydım, bir holdingde finansman müdürüydüm, ekonomik açıdan tam bağımsızdım, evliydim, 15 günlük bir bebeğim vardı ve beni çok sevdiğini sandığım eşim tarafından aldatıldığımı öğrenmiştim.
Öğrenmek demeyelim de şahit olmak diyelim daha doğru olur…
Derhal eşimle yollarımız ayrıldı. “Lohusa kadın psikolojisi” ile diplere doğru çekildiğimi hissediyordum. Ama sürekli kendime “şimdi bunalıma girmenin zamanı değil” diyordum. Her şey yolundaymış gibi hareket etmeye karar verdim. Doğum iznimi kullanmak yerine hemen işime geri döndüm. Bebeğimi anneme emanet ettim. Zaten eşimi evden gönderdikten sonra evimi kapatıp annemlere taşınmıştım. Nur içinde yatsınlar o dönem annem ve babamdan çok destek aldım. Çok kısa bir süre sonra eşim pişmanlıkla geri dönmek istedi. Ayrılığımızdan sonra dolu dolu beş yıl neredeyse her gün ağlayıp yalvardı. Fakat ben ihanetini unutup affedemedim. Eski eşimin geri dönme çabasının bana ihanetinin verdiği hasarı tamir ettiğini sandım. İntikamım alınmıştı rahatlığındaydım. Travmadan kurtulmuştum. Ya da bana öyle geliyordu.
Kızım altı yaşındaydı ben yeniden evlendim ve eski eşim böylece bir darbe daha yedi. İkinci eşimle evliliğim yirmi yıl sürdü. Fakat bende içten içe eşimi kaybetmeyle karışık ihanete uğrar mıyım acaba korkusu büyüdü. Öyle dönemler oluyordu ki, kendimi onun telefonunu karıştırırken falan buluyordum. Yeniden bir ihanet travmasının kapıda olduğunu hissediyordum ve de beklenen oldu. Eşim sevgilisine yazdığı bir mesajı yanlışlıkla bana gönderdi ve ihanet filmi yeniden vizyona girdi. Bu sefer hayatım tam bir cehenneme döndü. Başka hiçbirşey düşünemez haldeydim. Eşimin açıklamaları, özürleri hiçbirşey umurumda değildi. Başka bir şey düşünemez olmuştum. Hayatım altüst oldu diye düşünüyordum.
İşimi biraktım emekli oldum. Eşimden ayrıldım, evimi semtimi değiştirdim. Psikolojik destek altım. Sanki yüzlerce ihanet yaşıyordum. Kendimi neyle oyalayacağımı ve nasıl iyileşeceğimi kara kara düşünürken Bir gece saat 02:00 sularıydı yanlış hatırlamıyorsam, Facebook’ta Özlem hanımı fark ettim. Hemen bir mesaj yazıp randevu istedim. İlk randevumuzda derdimi dinledikten sonra “durun bakalım, belki de hem eşinize hem de sevgilisine çalışmanın sonunda teşekkür edebiliriz.” Dedi. Ve ben sadece Özlem hanımla iki günlük Duygu Dengeleme çalışması sonunda, beni aldatan her iki eşime ve sevgililerine teşekkür eder hale geldim. İyi ki bana bu olayları yaşatmışlar, iyi ki hayatıma girip çıkmışlar ve bana, özüme bu paha biçilmez deneyimleri katmışlar.
Tabii ki sonsuz teşekkürlerim her zaman dostum, kendisi de kabul ederse kardeşim dediğim Sevgili Özlem Hatipoğlu’na. Bugün artık ben kendi mesleğimden tamamen farklı eğitimler alarak, bambaşka bir alanda insanlara yardımcı olmaya çalışan bir insanım. Mutluyum, kendimi çok iyi hissediyorum. Bugünkü halimin başmimarı da samimiyetle Özlem hanımdır diyorum. Yaşadığım deneyimi ve Özlem hanımla çalışmamızın sürecini ve sonuçlarını daha detaylı öğrenmek isteyenlerle her zaman görüşmeye hazırım. Ulaşmak için gerekli bilgileri Özlem hanım dan alabilirsiniz. Sevgilerimle….
